IJzige lentedagen, warme wolletjes

Dit is een pindakaaspotje dat door de vogels alweer bijna helemaal leeggegeten is. Met deze ijskoude wind van de Noordpool, kunnen de vogels wel wat extra's gebruiken. Nog nooit eerder heb ik zulk koud verjaardagsweer gehad! Brrr!! 

Maar ondanks die ijzige wind zijn we toch naar Zwolle gegaan om mijn verjaardagscadeau te kopen. :)

Dit jaar zijn het wolletjes geworden, want ik had mijn zinnen gezet op zo'n mooi vest à la Cristel Seyfarth. Dus op naar Astrid's wol in Zwolle. 

Naast de deur staat al meteen de "Jewel shawl". Een beauty van een shawl waar ik eigenlijk mijn zinnen op had gezet. Totdat mijn moeder zei dat ik niet zo stom moest zijn om iets te gaan maken wat ik toch niet zou gaan dragen! Niet leuk, maar mijn moeder had wel gelijk.










Vandaar dat ik dan maar zo'n mooi vest wilde gaan maken. De techniek ken ik nog van heel vroeger, toen de Ariadne nog een handwerkblad was.
Maar kijk eens wat een kleuren! Het was zo moeilijk kiezen! Gelukkig kon mijn man rustig bijkomen van de kou met een kopje koffie. Astrid haalde ondertussen knot na knot met de prachtigste kleuren Kauni en Aade Long tevoorschijn. Zonder hulp was ik er echt niet uitgekomen!

Dit zijn ze dus geworden. Met links het vestpatroon dat ik erbij kreeg.

Behalve garen voor een vest, ben ik ook bezweken voor dit hele zachte duo. Zijde en mohair in geweldige kleuren. Daar maak ik een shawltje van naar een idee van Astrid, die daar al een beginnetje van had liggen. Dit wordt mijn verwenshawltje. :)

Met dit pakket als resultaat. Voorlopig kan ik weer vooruit. (Alsof ik niks te doen heb!)

Ja er zitten ook nog andere wolletjes bij, die zijn voor mijn dochter.  Niet alle paars is altijd voor mij. ;)

Mijn onderweg breiwerkje

Jullie dachten toch niet dat ik maar één breiwerk onderhanden heb hé? Natuurlijk niet! Dit is mijn onderweg breiwerkje. De Spectra shawl van Stephen West. Ik ben dol op de patronen van Stephen West. Deze shawl wilde ik al een poosje maken. Handig met korte naaldjes en na één zo'n stukje, prima te onthouden. 

Zo ver ben ik nu. Zoals je kunt zien is dat niet hoe ik mijn werk meeneem. Dat zou niet zo handig zijn in de auto, vooral als hij nog langer wordt.

Vandaar mijn hulpstukken. Als eerste heb ik voor mijn breinaaldenhouder bij twee meubeldopjes gaatjes op zij laten boren door manlief, waar ik dan een elastiek doorgehaald heb. De knoop zit in het ene dopje. Ideaal. Geen steek gaat meer verloren, je hebt je breiwerk binnen twee tellen opgeruimd en je kunt ook zo weer verder. Ik heb ze in allerlei maten. :)

Voor een lang breiwerk gebruik ik een broekklem. Die zijn er eigenlijk voor dat je broekspijp niet ergens in komt tijdens het fietsen. Maar ik gebruik ze al jaren en wel bij het quilten. Dat gedeelte van de quilt waar ik niet mee bezig ben, rol ik op en zet deze rol dan vast met een paar van deze klemmen. Heel handig.

Maar ook voor lang breiwerk zoals een das of shawl is het superhandig. Gewoon oprollen en de klem eromheen, klaar.

Nu maar hopen op veel autoritjes, want dit is een heel verslavend breiwerk! :)

Ufo-update dag, hexagontas deel 3

Ja, er is wel wat gequilt de afgelopen tijd. Deze ufo heb ik lekker uit de losse hand gequilt en is een leuke basis geworden voor de hexagontas.

De bovenkant heb ik recht afgetekend. Dan de stof naar de goede kant omgeslagen en de vulling met achterkant afgeknipt.

Toen kon ik de stof naar binnen omslaan en vastzetten. Dit kun je zo als bovenrand laten, maar ik sla hem later nog een keertje dubbel. Dit om de achterkant van de sluiting die ik er in zet te verbergen.







Aan de zijkanten heb ik de vulling en achterkant tot een kleine cm boven de rand van de hexjes afgesneden. De hexjes heb ik met de hand aan elkaar genaaid en de gedeeltes erboven en eronder met de machine.

Zo ziet de naad er dan aan de binnenkant uit. Die heb ik op 1 cm breedte afgeknipt en er een biesje langs genaaid.




De koker die ontstond door de zijkanten aan elkaar te naaien, heb ik plat gedrukt en aan de onderkant vastgenaaid. Daarna aan beide kanten een vierkantje uitgeknipt van 8 x 8 cm. Ook de onderkant weer afgewerkt met een biesje.

Het biesje dubbel omgeslagen en vastgezet.

Dan bij de uitgeknipte hoeken het midden van de zijkant vastspelden op het midden van de bodem. Dan krijg je een naadje dat je ook weer kunt dichtnaaien.

Naai hier ook weer een biesje omheen en vouw dit naar binnen zoals op de foto.

Met een speldje even vastzetten en dan weer onder de naaimachine door, maakt er met één naad een keurige bies van. Zo is de binnenkant van de tas al mooi afgewerkt.




Op de laatste foto is ook duidelijk te zien dat de naad van de tas niet in het midden zit. Dit heb ik met opzet gedaan. Immers, als ik straks een sluiting in de tas wil zetten, krijg ik dat nooit op zo'n naad vastgezet.
Volgende keer zou deze tas zomaar eens af kunnen zijn, het schiet al mooi op! :)

Eindeloze col deel 3

Leuke foto hé? Zoveel kleine restjes in allerlei kleurtjes! Maar eerst beginnen we met een stukje "gras". :) 

Hier is mijn ruitjesschriftje met het patroon. Eerst drie pennen in tricotsteek en dan komen de "graspolletjes".
Nadat ik de eerste rij "grasjes" gebreid had, bedacht ik dat het wel handig zou zijn om foto's te maken.

Als je één zo'n "grasje" eenmaal doorhebt, is het heel simpel. 

Gewoon breien volgens teltekening. oftewel twee steken verder en dan drie steken daaronder insteken zoals op de linker foto hiernaast. Haal de draad door het breiwerk omhoog.

Brei daarna drie steken en haal daarna nog een keer de draad door hetzelfde gaatje van daarnet.
Twee steken breien en dan komt de lastigste; terugsteken naar weer hetzelfde gaatje. Het is wel te doen, maar het gaat een stuk een voudiger met een haaknaald. ;)

Hier zie je een net gemaakt
"grasje". Daarna brei je weer verder volgens teltekening. Natuurlijk kun je ze ook anders plaatsen.

Met hier mijn favoriete hulpmiddel, de haaknaald. De steek wipt dan zo op de naald.

Bij de volgende naald moet je even weer een gelijk aantal steken krijgen.
Dat doe je door de eerste lus samen te breien met de eerste steek na die lus.
De tweede lus brei je samen met de steek daarna en de derde lus brei je samen met de lus daarna. Eitje.

Het werk ziet er dan uit zoals hier rechts.
Verder is het gewoon recht breien. Het zou best saai zijn geweest zonder de zogenaamde grasjes. ;)






Na de tweede rand "grasjes" te hebben ingebreid, heb ik met allemaal hele kleine restjes garen wat hyacintjes ingebreid. Elk hyacintje zijn eigen kleurtje. Later bedacht ik, dat ik ze niet boven de "grasjes" geplaatst had, dat was misschien wel leuker geweest. Maar zo vond ik het ook best leuk.
Na de hyacintjesrand ben ik met kleurtjes inbreien begonnen. Een beetje lastig, omdat in toer 78 en 79 je drie kleuren hebt mee te voeren. Maar ach, als twee kunnen, kunnen drie ook wel. Wat zou er na dit kleine grasveldje met bloemen en wat hartjes komen? Ik ben er al mee bezig! Volgende keer meer. :)