Hallo, welkom op mijn weblog! Hier laat ik zien waar ik mee bezig ben. Laat het je inspireren!










zaterdag 24 december 2016

Kerstavond


Het is zomaar opeens kerstavond.
En dus schrijf ik toch maar een logje om iedereen gelukkige kerstdagen te wensen.

Want na dit jaar, dit rampjaar voor ons, was ik totaal niet in kerststemming en heb zelfs geen kaarten verstuurd. 
De top 4000 is afgelopen, Tijn heeft al meer dan 2 miljoen opgehaald voor Serious Request en ik zit thuis met mijn gedachten.

Het is de eerste kerst zonder mijn moeder.
Maar ook de eerste kerst zonder mijn trouwe maatje, onze Axel.
Hij is ruim 16 jaar geworden.


Van mij mag dit jaar gauw afgelopen zijn.
Ik duik onder voordat er nog meer akeligs gebeurt. 
Gelukkig kan ik weer wat handwerken en dus ga ik biesjes vastzetten en ander simpel werk doen.
Verder geen plannen, dat zie ik even niet zitten.

Ik wens iedereen van ganser harte
 fijne feestdagen en een nieuw jaar vol voorspoed, geluk en gezondheid.

woensdag 23 november 2016

Mijn moeder



was altijd een heel creatief mens. Ze kon maken wat ze wilde. Verzon de leukste dingen of maakte dingen na waar ze haar eigen draai aan gaf.  Met haar oude Pfaff kon ze wonderen verrichten.
Of met die poken van breipennen.

Tot op late leeftijd waren haar handen altijd bezig.
Tot het echt niet meer ging. 

De Alzheimer in combinatie met Parkinson en het bijna blind zijn, maakten dat ze haar handen niet meer kon gebruiken zoals ze wilde. Met als gevolg deze de laatste jaren typische foto van mijn moeders handen in een door haar gebreid vest van restjes garen, Die handen die bijna niets meer konden, het alleen nog maar koud hadden en pijn deden.


Na een val van de trap en nog een week pijnbestrijding is mijn moeder overleden. 
En nu zit ik thuis met wat van mijn moeders spulletjes en met mijn moeders vest aan.


Ik ben blij met het naaiblikje dat ik van mijn moeder kreeg toen ik haar mijn eigen naaiblikje liet zien. Want ik ging altijd naast haar zitten handwerken als ik er was. Dan vertelde ik haar mijn handwerkplannen en vroeg haar dan wat zij ervan vond.

Het blikje daar heeft vroeger boenwas in gezeten. Helemaal schoongemaakt en de bovenkant is afgekrabt. Het deksel is met een hamer wat boller gemaakt, zodat er meer in past.
Er in een speldenkussentje gemaakt van een stukje deken.
Een hartje van een restje stof om ergens op een vlek te naaien.
Platgeslagen vingerhoeden die om haar reumatische vingers pasten.
Een heel klein en super bot schaartje, veiligheidsspelden en hele grote naalden.
Mijn moeder was toen al bijna blind.

De rode knopen heb ik voor haar hier in de kringloop gevonden. Dat was het laatste dat ze zelf nog heeft gedaan, deze knopen aanzetten op haar rode gebreide vest.

Dit blikje is hoe mijn moeder was. Zo typisch. Zuinig en heel creatief.


Nu heb ik weer wat dingen terug die ik ooit voor haar gemaakt heb. Het popje dat tot het laatst toe bij haar in bed lag. De rolstoeltas en -deken waar ze zo trots op was. 

Ik ben blij voor haar dat ze niet meer hoeft te lijden. Blij dat ze van die ellendige Alzheimer af is, waardoor ze soms niet wist of ik haar dochter, haar zus of iemand van de verzorging was.
Blij dat ze niet meer zo bang hoeft te zijn voor alle spoken die ze dacht te zien.
Ik ben blij dat ze niet meer steeds hoeft te vallen. 
En ik ben blij dat ze niet meer zo verschrikkelijk eenzaam hoeft te zijn.

En toch ben ik verdrietig.

donderdag 6 oktober 2016

Even rustigjes aan


Want het eerste verkoudheidsvirus van dit najaar heeft mij weer te pakken en echt, dat vreet energie al dat gehoest!
Geen pietepeuterige handwerkjes nu, maar plannetjes maken voor wanneer ik weer beter ben.
Dus zoek ik nu mooie lapjes uit en bedenk wat ik daarvan kan gaan maken. 

Dit wordt een leuk t-shirt, het is ook al geknipt. Daar zoek ik garen bij en dan gaat het in een kistje. Staat dan klaar voor wanneer ik me goed genoeg voel om achter de naaimachine te gaan. :)


Dan heb ik dit lapje nog, 1,5 meter en het is een stevige stof. Citroenen, narcissen, rozen, waaiers en vogels, een wonderlijke combinatie. Zou best leuk zijn voor een tas. Dus ben ik nu aan het bedenken wat voor model tas hierbij zou staan. Misschien heb ik daar nog een patroon voor, maar eens lekker snuffelen.
Deze lapjes zijn voor mijn dochter. Daarvoor kan ik lekker in mijn oude zelfmaakmodebladen snuffelen. Eerst maar eens opmeten hoe groot de lapjes zijn. Dat maakt het uitzoeken wat makkelijker. ;) Ik hoop maar dat er lange mouwen uit kunnen.

Naast gewone lapjes heb ik ook nog dit soort lapjes. Stofstalen die ik voor een prikkie heb gekocht. Die liggen al tijden in de kast.
Bedoeld om er tassen van te maken.

Er is ook een grote lap bij, in roze! Die roze banen zijn lekker zacht en dik. Ertussen zitten banen in beige die je eronder kunt vouwen. Dat lijkt leuk! Stevig ook. 
Een ideale basis voor een grote tas.

Morgen maar eens die vouwen erin strijken. 
Meteen eens kijken of ik nog een leuk voeringsstofje in de kast heb.

Zo kom ik mijn verkoudheidstijd wel door. 
Hoest, hoest, kuch, kuch.


vrijdag 30 september 2016

Een stoffig prullenbakje met de hand gemaakt


De afgelopen tijd heb ik ieder vrij moment in de tuin doorgebracht. Wat een heerlijke nazomer! 
Ja en niet om mijn tuin op orde te brengen, maar om lekker relaxt met kleine lapjes aan het werk te zijn. :)
Een prullenbakje bleek toch wel heel erg handig om te gebruiken bij het werk met kleine lapjes en heel veel kleine draadjes en knipseltjes. Dus toch maar eentje gemaakt.

Voor dit prullenbakje heb je nodig: 1 fat quarter, 1 plastic kwarkbakje, wat restjes vulling en wat garen. Voor de versiering ook nog wat band en kraaltjes.
Achteraf bleken de maten als volgt te zijn: De bodem is 10 cm rond, daarvoor is een lapje van 12 x 24 cm nodig. De body van het prullenbakje is 12,5 cm hoog geworden. Het lapje daarvoor was dus 30 x 27 cm.  

Als eerste heb ik het kwarkbakje in ringen geknipt. Maar zelfs de kleinste ring was nog te wijd.  Met een plakbandje was hij precies op maat te maken, namelijk precies om de bodem passend.

De bodem was de mal voor de  twee cirkels vulling. 

Daarna heb ik twee cirkels op de stof getekend met behulp van diezelfde bodem. Wel een extra rand aangeknipt bij allebei.
Een rijgsteekje om beide ronde lapjes om ze te laten rimpelen.

Dan nog een stukje vulling op de andere kant en weer een gerimpeld rond lapje erover. Het klinkt wat ingewikkeld, maar de foto's maken het vast wel duidelijk. Er moet dus aan beide kanten vulling en een lapje. De vulling is wat kleiner geknipt i.v.m. met de naar binnen gevouwen rimpelrand. 

Rimpel de tweede cirkel en maak met je nagel een scherpe rand. Vouw dan de rimpelrand naar binnen langs die rand en zet vast


Voor de body van het prullenbakje heb je een lapje nodig van ruim twee handen breed. Ik zat buiten zonder centimeter, dat is wel duidelijk. ;)
( 30 x 27 cm)
De bodem past dan perfect in de dichtgenaaide sleuf voor de body.
Deze zijkant lijkt nog heel lang in verhouding, maar hij komt dubbel en dan zijn alle naden ook meteen weggewerkt. 


De bodem en één smalle kant van de body heb ik met behulp van spelden in vieren verdeeld. Daarbij meteen een randje van de body naar binnen gevouwen.
Zo krijg je de delen netjes op elkaar genaaid.
Keer het werk. Je ziet nu het zoompje. Vouw ook een zoompje in de andere kant van de sleuf van de body. Verdeel de stof van bodem en body weer in vieren m.b.v. spelden. Haal de stof van het prullenbakje door de ring van het kwarkbakje. 

De stof van de body om de ring vouwen en op de bodem vastzetten.

Daar kun je natuurlijk ook een leuk randje tussen naaien. ;)


Het enige dat je nu nog moet doen, is het plastic randje helemaal naar boven in de dubbele stof schuiven en er een randje onder naaien zodat het blijft zitten.



Dit was dus de bedoeling: De rand met het plastic bandje draaien zodat de inhoud van het bakje afgesloten wordt. Alle draadjes en stofrestjes passen er makkelijk in.


Het werkt perfect!
Ik heb me laten gaan en er nog wat bedeltjes aan genaaid. :)


Maar zonder was natuurlijk ook helemaal goed geweest. 
In ieder geval ben ik blij met mijn prullenbakje en het is volop in gebruik buiten èn binnen. :)


maandag 19 september 2016

La Passacaglia mijn tweede rozet


Met het mooie weer van de afgelopen tijd, heb ik zo vaak mogelijk buiten gezeten om aan de Passacaglia te werken. Met hierboven het resultaat op de tuintafel onder de parasol.

Het fijne van een designwall is dat je uitgebreid met je lapjes kunt spelen voordat je ze in elkaar zet. Het hart van deze tweede rozet is vaak veranderd. Niet alleen moest het bij de rest van de rozet passen maar ook bij de eerste rozet natuurlijk.
De vlinders zijn van allerlei verschillende lapjes gemaakt. Maar de bloemen uit die ene fat quarter vond ik toch het leukst. Als de paarse lapjes donker zijn lijken het vlinders, maar als ze lichter gekleurd zijn, hebben ze meer weg van uiltjes. Allemaal goed. :)

Ondertussen bleef ik verschillende kleuren uitproberen. Donker hart, toch maar niet, of toch wel. Zwarte vlinderlijfjes, of toch maar grijs, of toch weer anders.  















Ook de randen erna bleef ik keer op keer veranderen en aanpassen. Deze versie met roze genopte hartjes vond ik erg leuk maar die werd toch afgekeurd. Er was al teveel roze in rozet nummer 1, het roze zou te belangrijk worden en dus zocht ik wat anders. Het werd groen, lichtgroen.


Op mijn tekening kun je zien dat ik ook daar niet erg consequent in mijn kleurkeuze was. Maar zolang ik kan werken met lapjes uit eigen kast, ben ik tevreden. :)

 's Avonds wanneer het donker werd controleerde ik binnen nog even mijn werk van die dag. Maar goed ook, want regelmatig had ik de boel toch te relaxt aan elkaar gezet. ;)

De rand met de harten was de laatste rand voor deze rozet. Voorlopig, tenminste.
De uitsparing is voor de kleine rozet die ik nog moet maken, later. Eerst wil ik de vier grote rozetten af hebben. Rozet nummer drie zit nu op mijn designwall. :)



Als laatste nog een foto van hoe Boefie kan slapen. In mijn naaimandje en dus bovenop mijn uitgeknipte en gestreken lapjes... Zo typisch Boefie! 
Maar volgens mij heeft hij ze goedgekeurd. :)