Een stoffig prullenbakje met de hand gemaakt

De afgelopen tijd heb ik ieder vrij moment in de tuin doorgebracht. Wat een heerlijke nazomer! 

Ja en niet om mijn tuin op orde te brengen, maar om lekker relaxt met kleine lapjes aan het werk te zijn. :)

Een prullenbakje bleek toch wel heel erg handig om te gebruiken bij het werk met kleine lapjes en heel veel kleine draadjes en knipseltjes. Dus toch maar eentje gemaakt.

Voor dit prullenbakje heb je nodig: 1 fat quarter, 1 plastic kwarkbakje, wat restjes vulling en wat garen. Voor de versiering ook nog wat band en kraaltjes.

Achteraf bleken de maten als volgt te zijn: De bodem is 10 cm rond, daarvoor is een lapje van 12 x 24 cm nodig. De body van het prullenbakje is 12,5 cm hoog geworden. Het lapje daarvoor was dus 30 x 27 cm.  

Als eerste heb ik het kwarkbakje in ringen geknipt. Maar zelfs de kleinste ring was nog te wijd.  Met een plakbandje was hij precies op maat te maken, namelijk precies om de bodem passend.

De bodem was de mal voor de  twee cirkels vulling. 

Daarna heb ik twee cirkels op de stof getekend met behulp van diezelfde bodem. Wel een extra rand aangeknipt bij allebei.
Een rijgsteekje om beide ronde lapjes om ze te laten rimpelen.

Dan nog een stukje vulling op de andere kant en weer een gerimpeld rond lapje erover. Het klinkt wat ingewikkeld, maar de foto's maken het vast wel duidelijk. Er moet dus aan beide kanten vulling en een lapje. De vulling is wat kleiner geknipt i.v.m. met de naar binnen gevouwen rimpelrand. 

Rimpel de tweede cirkel en maak met je nagel een scherpe rand. Vouw dan de rimpelrand naar binnen langs die rand en zet vast

Voor de body van het prullenbakje heb je een lapje nodig van ruim twee handen breed. Ik zat buiten zonder centimeter, dat is wel duidelijk. ;)

( 30 x 27 cm)
De bodem past dan perfect in de dichtgenaaide sleuf voor de body.
Deze zijkant lijkt nog heel lang in verhouding, maar hij komt dubbel en dan zijn alle naden ook meteen weggewerkt. 

De bodem en één smalle kant van de body heb ik met behulp van spelden in vieren verdeeld. Daarbij meteen een randje van de body naar binnen gevouwen.
Zo krijg je de delen netjes op elkaar genaaid.

Keer het werk. Je ziet nu het zoompje. Vouw ook een zoompje in de andere kant van de sleuf van de body. Verdeel de stof van bodem en body weer in vieren m.b.v. spelden. Haal de stof van het prullenbakje door de ring van het kwarkbakje. 

De stof van de body om de ring vouwen en op de bodem vastzetten.

Daar kun je natuurlijk ook een leuk randje tussen naaien. ;)

Het enige dat je nu nog moet doen, is het plastic randje helemaal naar boven in de dubbele stof schuiven en er een randje onder naaien zodat het blijft zitten.

Dit was dus de bedoeling: De rand met het plastic bandje draaien zodat de inhoud van het bakje afgesloten wordt. Alle draadjes en stofrestjes passen er makkelijk in.

Het werkt perfect!

Ik heb me laten gaan en er nog wat bedeltjes aan genaaid. :)

Maar zonder was natuurlijk ook helemaal goed geweest. 

In ieder geval ben ik blij met mijn prullenbakje en het is volop in gebruik buiten èn binnen. :)

La Passacaglia mijn tweede rozet

Met het mooie weer van de afgelopen tijd, heb ik zo vaak mogelijk buiten gezeten om aan de Passacaglia te werken. Met hierboven het resultaat op de tuintafel onder de parasol.

Het fijne van een designwall is dat je uitgebreid met je lapjes kunt spelen voordat je ze in elkaar zet. Het hart van deze tweede rozet is vaak veranderd. Niet alleen moest het bij de rest van de rozet passen maar ook bij de eerste rozet natuurlijk.

De vlinders zijn van allerlei verschillende lapjes gemaakt. Maar de bloemen uit die ene fat quarter vond ik toch het leukst. Als de paarse lapjes donker zijn lijken het vlinders, maar als ze lichter gekleurd zijn, hebben ze meer weg van uiltjes. Allemaal goed. :)

Ondertussen bleef ik verschillende kleuren uitproberen. Donker hart, toch maar niet, of toch wel. Zwarte vlinderlijfjes, of toch maar grijs, of toch weer anders.  

Ook de randen erna bleef ik keer op keer veranderen en aanpassen. Deze versie met roze genopte hartjes vond ik erg leuk maar die werd toch afgekeurd. Er was al teveel roze in rozet nummer 1, het roze zou te belangrijk worden en dus zocht ik wat anders. Het werd groen, lichtgroen.

Op mijn tekening kun je zien dat ik ook daar niet erg consequent in mijn kleurkeuze was. Maar zolang ik kan werken met lapjes uit eigen kast, ben ik tevreden. :)

 's Avonds wanneer het donker werd controleerde ik binnen nog even mijn werk van die dag. Maar goed ook, want regelmatig had ik de boel toch te relaxt aan elkaar gezet. ;)

De rand met de harten was de laatste rand voor deze rozet. Voorlopig, tenminste.
De uitsparing is voor de kleine rozet die ik nog moet maken, later. Eerst wil ik de vier grote rozetten af hebben. Rozet nummer drie zit nu op mijn designwall. :)

Als laatste nog een foto van hoe Boefie kan slapen. In mijn naaimandje en dus bovenop mijn uitgeknipte en gestreken lapjes... Zo typisch Boefie! 

Maar volgens mij heeft hij ze goedgekeurd. :)

Een Tiroler souvenir

Lang geleden gingen mijn vader en moeder op vakantie naar Tirol. Het waren de zestiger jaren, mijn ouders waren nog jong en ik was nog maar een piepkuiken.

Als souvenir heeft mijn moeder een kleurrijk bedrukt lapje gekocht. 

Rafelrandjes, de bloemen die mijn moeder zo lief had en de Tiroolse adelaar.
Een typisch product uit die tijd.

Mijn moeder heeft de bloemen op latere leeftijd geborduurd en omdat haar vingers steeds minder konden dan ze wilde, mocht ik het hebben.

Dat was een paar jaar geleden, nog voor de Alzheimer en de Parkinson haar leven minimaliseerden.

Toen ik haar het lapje vorig jaar weer eens liet zien, wilde ze graag dat ik het af zou maken. Dan hadden we samen aan iets gewerkt, dat vond ze leuk. Ik moest wel iets aan de gentiaan doen, daar moest nog iets in het midden komen. 

Dus heb ik het lapje verder geborduurd. Zo lag het een poosje tussen al die dingen in mijn werkkamer waar ik nog iets mee wil doen. Ik typ dit nu en bedenk me dat mijn moeder dat ook altijd had. Stapels dingen in haar werkkamer waar ze plannetjes mee had. :)

In mijn voorraad liggen ook nog wat van deze randen van pitjeskatoen, die mijn moeder jaren geleden maakte voor de lakensets die ze toen maakte. Dat leek me wel wat als omlijsting voor het lapje en toen wist ik hoe ik het wilde gaan doen.

Eerst een lapje en wat vulling en dan lekker buiten quilten.

Na het quilten heb ik een rand recht, wat bolletjesband (paste precies!) en als laatste een gerimpelde rand rondom genaaid.De rafelranden bleven zo intact en toch oogde het nu een heel anders.

Voor de achterkant heb ik nog een perfect lapje bij de kringloop gevonden; edelweiss en gentiaan op een groen ruitje.  

Een laatste controle door Boefie en het cadeautje voor mijn moeder is klaar. 

Vrijdag ga ik het haar geven. 

Ik hoop dat ze het nog herkent en anders zal ze het toch wel leuk vinden omdat het bloemetjes zijn. :)

De tijd vliegt

en voor je het weet is het alweer herfstig met knoeperts van spinnenwebben. 

Gelukkig is de zon ondertussen weer doorgebroken en kunnen we straks lekker de tuin in. Eerst even een logje schrijven. :)

Zoals je ziet heb ik de afgelopen tijd niet helemaal stil gezeten. Voor mijn moeder heb ik vier popjes gemaakt van vilt. Deze lijken op mijn zusjes en mij en mijn moeder kon ze goed herkennen.

Het gratis patroon van de popjes heb ik van Mollie makes nr. 66. 

Al heb ik hun uiterlijk wat minder kinderlijk gemaakt.

De  basis van de armpjes en beentjes heb ik met de naaimachine genaaid van restjes huidkleurig vilt. Op het patroon stond 1 cm om de boel te keren, maar dat kreeg ik met geen mogelijkheid voor elkaar. 

Dus weer losgetornd en met de hand dicht genaaid.

Daarna gevuld met een super oud restje vulling aangevuld met de vulling van een goedkoop kussentje. 

Het was wel een prutswerkje, maar in de zon was het wel lekker om te doen.
De hoofdjes gaf ik eerst een geborduurd gezichtje voordat ik ze in elkaar naaide.

Als laatste dook ik in de lapjes om er nog wat kleertjes voor te maken. 

Nu wil mijn dochter een popje dat op haar lijkt, plus de hond en de katten.... 

Misschien moet ze dat zelf maar gaan maken.

Ik wil weer gaan patchen!