Zentangles? Nee, zenquilten!

Heel lang geleden ( het lijkt wel het begin van een sprookje ), zat ik op school. Omdat ik me daar ontzettend verveelde, kladde ik mijn agenda's helemaal vol. Nou ja, bijna helemaal vol, want er werden ook heel veel plaatjes ingeplakt. 

Natuurlijk waren dat Rijam agenda's, want dat waren toen de enige goeie. 

Jammer, jammer, dat ik die agenda's na mijn eindexamen in een vlaag van verstandsverbijstering heb verbrand. Samen met alle schriften, examens en sommige boeken trouwens. Ze stonden vol met die typische retro letters en tekeningetjes van alles waar ik op oefende. Bladzijden vol met ogen, monden, neuzen en later met vingers en handen.
 Dan waren die misschien ook wel in het museum terechtgekomen zoals deze agenda van Bennie hieronder. Foto van museum Amsterdam.

Op Pinterest kwam ik de laatste tijd steeds meer Zentangles tegen. Getekende kriebeltjes waar je heel veel tijd voor nodig hebt. Allerlei voorbeelden en tutorials, zelfs YouTube filmpjes. 

Dat leek me eigenlijk best wel leuk om te doen.

Dus heb ik geprobeerd of het nog lukte, dat gekrabbel. Het werd een combinatie van retro gekrabbel en modern gezentangle. Natuurlijk in mijn agenda. ;)

Maar wat nou, als je zentangles maakt en daarbij de punt van je pen of potlood niet van het papier haalt? 

Zouden zulke zentangles er ook zijn?
Jaha, zeker weten! Er zijn zat zentangles die zo gemaakt kunnen worden. Of gewoon een beetje aanpassen, dan lukt dat vaak prima. Zo heb ik "Featherfall"aangepast. Dat zie je haast niet, maar alles in één kleur is ook in één keer gedaan zonder de punt van het papier te halen.
Heb ook zelf een Zentangle verzonnen: Prickelz. Leek me wel een toepasselijke naam voor dat puntige kriebeltje en heel handig om....

te quilten natuurlijk!

Want ik blijf natuurlijk wel een quiltster. ;)

Daar heb ik zin in, zenquilten met zentangle quiltpatronen. Heerlijk relaxt patroontjes maken met je machine. Een fijne uitbreiding van mijn meestal gebruikte quiltpatronen. :)

Dat ga ik nu een poosje doen. zenquilten. Proberen of ik die veren meer op veren kan laten lijken i.p.v. op takjes met blaadjes, leuk! :D

Sinterklaas, stipwerkpiet en Stegeman

Sinterklaas is weer in het land en zelfs in Staphorst in de krant.

Op de voorpagina van De Staphorster deze week wordt verteld hoe de Sint afgelopen zaterdag aankwam. 

Het leuke van de hele intocht vond ik eigenlijk de stipwerkpiet. 

In dit krantenstukje wordt zelfs beschreven wat de stipwerkpiet aan had. :)

Natuurlijk had ik de stipwerkpiet ook gespot. :)

Een heel lief Pietje die voor iedereen vriendelijk lachend wilde poseren. 

Ik denk dat ze alles heeft om beroemd te worden.

Ja en als we het dan toch hebben over Sinterklaas, wat dacht je dan van Sinterklaas gedichten!

In dezelfde Staphorster van 25 november, kwam ik deze reclame tegen. Die wilde ik de mensen die geen Staphorster in de deur krijgen, niet onthouden. 

Misschien moet ik de 29ste ook maar naar de wintermarkt. 

Ik kan altied nog wel wat quiltlappies gebruuk'n. ;) 

Framed Flowers Applicatie BOM deel 11

November en de een-na-laatste Framed Flower is alweer aan de beurt!

Bij deze bloem heb ik me laten inspireren door de stof, dat is vast duidelijk te zien. 

Maar ook zonder dit speciale Chocolate Lollipop lapje is het een leuk patroontje hoor. ;)

Wat een naam hè, geweldig zo'n serie lapjes met Chocolate Lollipop erop in je kast.

Misschien was het wel leuker geweest met een wat rustiger omlijsting.

Ik vind het allebei wel wat hebben. Wat een lapje zoal kan doen hè.

Op deze foto kun je goed zien, dat ik de stukjes niet alleen op kleur, maar ook op patroon uitkies. 

Met alles geappliceerd, krijg je dan dit. Het lijkt wel op een katoenplant. ;)

De steel is geborduurd met twee rijen kleine kettingsteekjes naast elkaar. 

Het bloempatroon 11 en het basispatroon zijn weer geüpload.

Een uitgebreidere versie staat natuurlijk weer onder de tab Framed Flowers BOM 2014 hierboven.

Aquarel landschap cursus gegeven door Marjon Hoftijzer

Dit aquarel landschapje is gemaakt door Marjon Hoftijzer. Ik zag het op de open dag van Quiltpalace en heb me toen meteen ingeschreven voor die cursus. Afgelopen donderdag was het eindelijk zover. 

Mijn uitgangspunt was deze foto. Nummer 431, de roeken boven het spoor, uit mijn foto's voor Staphorst elke dag. Zo'n blauwe lucht en dan die zwarte roeken op die zwarte lijnen. Ik vond het wel wat hebben. Maar hoe zou het worden als aquarel landschapje à la Marjon Hoftijzer?

Gelukkig kregen we uitgebreid les. Onvermoeid kregen we tip na tip om ook zelf te leren hoe je al deze materialen kon gebruiken.

Mooi om te zien hoe na een dag hard werken de foto's veranderd waren in kunstwerken. 

Zoals je ziet is mijn werk sterker doorgequilt dan de oorspronkelijke bedoeling was. Dat kwam doordat mijn fotostroken erg verkreukeld waren omdat iemand er op was gaan zitten. :p 

Maar ik denk dat ik er zo wel aardig wat van gemaakt heb.

Verder zit ik er nog over te dubben of ik er misschien nog wat roeken bij moet maken. Ik hang hem wel even in 't zicht om erover na te denken.

 Ik heb het hier op een lapje gelegd, want ik ga er een quiltje van maken. Deze kleur lijkt me wel mooi als border. Dan misschien met een wit randje ertussen. Jammer dat ik er pas volgende week verder aan kan werken.

Nu zit ik te dubben welke foto ik voor de volgende ga gebruiken, foto nr. 231 of nr. 709. :)

Hoera voor ufodag!

Hier is hij dan eindelijk, mijn Ursulientje.

Na een enthousiast begin in 2005(!), kwam het arme ding in de ufobak terecht.

Maar dankzij de ufodag steeds elke 10de van de maand, is hij toch af gekomen.

Al waren het een paar steekjes per maand, het was toch steeds weer een stukje verder.

November 2014, hier ligt hij in de storm in mijn tuin op de grond. De storm tilt hem hier aan de rechterkant alweer op. Nog net gefotografeerd voordat het wegwaaide en ik een graai moest doen om hem niet in de rozen te laten belanden. ;)

Dit zijn nog lapjes van de door mij gemaakte kleding voor mijn kinderen. Alles lekker met de hand gedaan, zelfs de quiltranden zijn zonder voorbeeld, gewoon uit de losse hand gewerkt. Niks ingewikkelde patronen, alles heel simpel gehouden.
Dit is een echt goed gevoel quiltje. 

Wel heb ik er een speciaal randje aan gemaakt. Er was genoeg van de achtergrondstof over.

Dus eerst de achtergrondstof naar achteren gevouwen en de voorkant plus vulling netjes afgesneden. Daarna de achterkant op 3 cm extra.

De achterkant naar voren vouwen tegen de rand van de voorkant en dan eroverheen vastspelden.

Door deze rand naar achteren te vouwen, krijg je dan een biesje langs je quilt.

Bij de hoeken het puntje omvouwen en afsnijden. Zo hou je een randje over die over de punt gaat.

Speld de rand dan naar binnen om. Dan komen de randjes mooi tegen elkaar te liggen.

 Naai de bies in het midden vast. Zorg dat de binnenrand op een gelijke afstand van je naaivoetje blijft, dus niet de buitenrand!

Zo krijg je straks een mooie rechte bies.

De rand naar achteren spelden en dan met de hand vastzetten.

De hoekjes naar binnen vouwen en de zijkantjes eroverheen vastnaaien.

 Aan de voorkant ziet het puntje er dan zo uit. 

Ja en waar zet je in november in de storm een quiltje op de foto? 

Gelukkig was er regelmatig zon, zo kun je het quiltwerk tenminste zien. 

Geen sleuf aan de achterkant, dit is bedoeld als tafelkleedje. Het randje om dit quiltje komt hierbij mooi uit. 

Ja en deze foto tegen het licht moest er ook nog bij, het lijkt wel glas in lood! Zo zie je heel goed  hoe mooi het patchworkpatroon Ursula's Mosaïc is. 

Ik ben superblij met deze affo. 

Volgende maand weer een andere ufo.

Brrr... wat is het weer koud!

Een rasechte koukleum zoals ik, zal nooit een warme trui wegdoen zonder eerst te kijken of die nog ergens voor te gebruiken is. Vooral als het zo'n hele mooie en dikke trui is. Dus toen deze trui op mijn werktafel lag, wilde ik daar nog iets mee doen.

Eerst maar eens gewassen in een te hete was zodat het wat meer verviltte. Ik zou niet willen dat hij ging krimpen als ik klaar was met naaien. Ik bedacht dat ik er wel een losse capuchon uit kon halen. Niet een muts, maar iets wat goed blijft zitten als je fietst of als je wandelt in een storm.

Het patroon van de capuchon heb ik gevonden in een oude Knip. Er hoorde eigenlijk nog een jas aan, maar dat had ik verder niet nodig. ;) Het patroon heb ik op de trui gelegd, waar geen vlekken zaten en beide delen van de capuchon precies gelijk uitgeknipt. Dat lukte net.

De sluiting heb ik gemaakt van klittenband, zodat je hem heel goed kunt sluiten.

Met een voering van een lapje uit de voorraad, was dit vlug en makkelijk te maken. Gewoon een kwestie van de twee delen op elkaar naaien en een stukje open laten om te keren.

Van de onderste stukken mouw heb ik wanten gemaakt.

Goed te zien dat het heel dik breisel is en dus hele dikke wanten. 

Ik had ze natuurlijk kunnen voeren, maar het was lekker warm in mijn werkkamer. 

Misschien doe ik het nog als ik het kouder krijg. ;)

Na een keer passen moesten ze nog wat kleiner gemaakt worden bovenaan. 

Verder maak ik er geen duim in, deze wanten zijn voor het wandelen in de kou en ik heb altijd hele koude duimen.

Maar natuurlijk kun je ook een dubbele zigzagnaad maken om een duimgedeelte te maken. Dan knip je de stof tussen de zigzagjes door.

Ik hou wel van het hergebruiken van dingen. De restjes van de vervilte wol komen bij de andere restjes. Daar heb ik weer andere plannetjes voor.

Dit lijkt me een goed voorbeeld van recyclen en daar ben ik extra blij mee. :)