Hallo, welkom op mijn weblog! Hier laat ik zien waar ik mee bezig ben. Laat het je inspireren!










woensdag 2 maart 2016

Grieppraat


Eens in de zoveel jaar heb ik het hevig te pakken, griepprik of niet. Ditmaal begon het als een verkoudheid die weken bleef hangen. Tot de hoest pas ècht begon. Dag en nacht.
Toen kwamen de andere symptomen ook, stuk voor stuk.
Dus ik schrijf dit rillend van de kou en zwetend van de hitte. ;)
Zoals je ziet zijn mijn neon sokken wel mooi op tijd af en kon ik ze meteen in gebruik nemen.
Ik had er ook al en nette foto van gemaakt.


Mijn energie gaat nu niet zitten in handwerken of huishouden, maar in het verslinden van dozen tissues. Gelukkig is mijn man eerder ziek geworden dan ik en knapt hij nu weer een beetje op. Hij heeft de keel- en oorpijnfase maar heel erg kort gehad.  Zo oneerlijk. Maar, zo kan hij mooi de hond uitlaten en kopjes thee zetten. 

Ondertussen lig ik in mijn mooi opgeknapte slaapkamer waar ik mijn oude wollen deken er zomaar bij kon pakken. Het is zo fijn om precies te weten wat je waar in huis hebt. Hoera voor de Konmarie methode!  Ja en deze oude deken heb ik bewaard, precies voor zoiets als deze griep.



Lang geleden, toen ik nog een meisje was, sliepen wij thuis gewoon onder dekbedden. Maar toen ik naar een internaat moest, had ik opeens lakens en dekens nodig. Dekens! Een van wol en ook nog eentje van acryl. Samen met mijn vader ben ik toen naar de winkel geweest om twee dekens te kopen. Die van acryl was in oranje met rood, mooi retro. Maar deze wollen deken vond ik maar niks. Mijn vader had hem voor mij uitgezocht en als kind kon je in die tijd niet zeggen dat je iets helemaal niks vond. Nu weet ik dat hij een herfsttype was, ook al droeg hij altijd witte overhemden onder grijze en blauwe colbertjes en daarbij donkerblauwe stropdassen. Mijn moeder was namelijk een wintertype, net als ik. ;)
Nu mijn vader alweer zoveel jaren geleden overleden is, maakt deze deken dat ik toch moet glimlachen. Mijn wasnummer was 87. De lakens met dat nummer heb ik allemaal vermaakt. Ledikantlakentjes van gemaakt en kussenslopen. Weer een glimlach. :)

Dus nu lig ik te hoesten en kan geen steek handwerken. Tv kijken kan wel, maar met hoofdpijn niet zo leuk. Lezen wil nauwelijks, mijn ogen hebben een waas waardoor ik slecht zie. Maar ik kan wel dingen verzinnen in de dagen/nachten tussen de hoestbuien. Dus ik teken, gewoon met goedkope kleurpotloodjes en een gratis potloodje in één van mijn ruitenschriftjes met kartonnen kaft. Zo'n setje ligt  altijd in mijn nachtkastje. Want echt, die ideeën vliegen ook zo weer weg als je ze niet opschrijft. :) Als eerste heb ik de quilt "Papa was a rolling stone" helemaal op papier  uitgewerkt. Niet wat ik eerst in mijn schriftje had getekend, maar een wat andere versie. Die probeer ik echt dit jaar nog te gaan maken.


Het is leuk om door dit soort schriftjes te bladeren. Ideetjes voor van alles, meubels, shawls, vestjes, tuinideeën, schilderijen, quilts. Misschien heb ik het ergens ooit wel gezien, misschien ook niet, ik weet het niet meer. Maar door het in mijn schriftje te zien, blijf het idee ook in mijn hoofd. Zo blijf ik eraan werken tot het de moeite waard is om er iets mee te gaan doen en vooral om niet te vergeten. 
De bladzijden die open liggen zijn geïnspireerd op een patroon dat ik op mijn koffer zag. Daar zal ik nog een logje over schrijven.:)


Mijn laatste uitdaging was de quilt de "Lente Uitbarsting". Die is helemaal af en hangt al aan de muur. Zodra ik beter ben en mijn huis weer wat schoner, zal ik er een logje over schrijven. 


Voor nu concentreer ik mij op mijn kopje goede nachtrustthee, die vind ik op het ogenblik als enige nog lekker. Afgewisseld met ijskoud water natuurlijk.
Ja en met de hulp van Boefie schrijf ik dit logje. Hij heeft ondertussen geleerd om niet meer over het toetsenbord te lopen. Hoera, hoera. Waarom hij er meteen aan komt en dan onder mijn kin gaat liggen zodra ik achter de laptop zit, geen idee. Het is zo onhandig!

De linkjes staan erin en er lijken geen grote fouten in te zitten. Dus ik plaats de boel zo en duik dan mijn bed weer in. Griep is zo verrekte vermoeiend!

6 opmerkingen:

blauwruitje zei

Ach wat vervelend, jij ook geveld door de griep. Ik ben er redelijk doorheen gerold. Wel stem kwijt, beetje verkouden en flink hoesten maar deze voorjaarsvakantie kwam precies op tijd. Wat een goed idee zo'n schriftje naast je bed. De beste ideeën lijken wel tussen waken en slapen te ontstaan. Van harte beterschap. groetjes Sandra

Corina zei

beterschap Gina!

nelleke markesteijn zei

Wow, dat is een hele pittige griepaanval!! Dan komt er weinig van creatief zijn met je handen. Gelukkig heb jij je boekjes! Wel een heel goed idee om op die manier je ideetjes op te slaan.
Ik hoop dat je snel weer opknapt!!
Lieve groet, Nelleke

Hobbyrita zei

Dit is echt een serieuze griepaanval hoor! Ziek jij eerst maar rustig uit, in je bed, met hete thee en je boekjes bij de hand moet dat lukken. Dat werkt dan gelukkig toch nog ondanks je ziek-zijn, je ideeën lijken onuitputtelijk, zelfs als je ziek bent. Beterschap!
Rita.

Pauline zei

Ik wens je van harte beterschap, maar wat heb je ondanks alle fysieke ellende een heerlijk blogpost gemaakt, ik heb genoten, van je mooie projecten, gedachten en ontwerpen en dan die AaBe deken...ach dat brengt herinneringen...

baukje zei

Ik hoop dat je inmiddels weer bent opgeknapt. Ik ken het vermoeide gevoel, vreselijk'.....

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.